Ruszyłem biegiem w stronę czającej się wojny, jej zapach był metaliczny, zapewne przez czającą się wszędzie krew, cały mój dwór nasączony był wonią śmierci. Mroczny szkielet przyszedł razem z Gorgianem, jedynym mężczyzną na świecie, który jest zdolny mnie pokonać i ze wzajemnością.
- Andy Emanuel Christian Hemingway - usłyszałem ochrypły głos mężczyzny.
- Gorgian Maksymilian Michael Bergion - odparłem tym samym, wrogim głosem - Co Cię tutaj sprowadza stary przyjacielu?
- Oj Andy, dobrze wiesz. Czas najwyższy się rozliczyć.
- Rozliczyć? Z czego? To Ty cały czas robisz mi demolkę na dworze - zaśmiałem się istnie diabelskim śmiechem.
- Co prawda, to prawda, ale chce być jedyny.
- I ciągle to samo... - westchnąłem.
Każdy zamarł, każdy wojownik patrzył tylko na nas z niepokojem na twarzy, chcąc jednak wiedzieć, jak potoczą się dalsze losy. Sam byłem ciekawy.
Ogarnęła mnie furia
[Udajmy, że to Andy, chce tylko zilustrować sytuację]
- Oh mój drogi przyjacielu, tylko bez nerwów - wyszczerzył swoje smocze zębiska.
Miałem ochotę go zabić, wypatroszyć, a co najważniejsze - spalić. Ktoś rzucił mi miecz, który szybko zmieniłem w ognisty i ruszyłem w jego stronę.
[WYBACZ ZA TE ANIMCE, ALE NIC LEPSZEGO NIE BYŁO]
Rozpoczęła się ostra walka, a najlepszy jest fakt, że on jest wodą, a ja ogniem. Także widowisko jest murowane, dobrze, że zdążyłem ochronić swoich poddanych. Gorgian ma na celu zdobycia całego Narodu Ognia, a gdzie indziej to zrobi, jak w samym sercu Narodu? Zabijając księcia, zyska lud. Ja tak samo.
Z ognia stworzyłem ogniowe skrzydła i niczym uzbrojony feniks ruszyłem w stronę wroga.
[PRZEPRASZAM, NIE LUBIE TEGO, ALE MUSZE]
Nagle pojawiła się człeczyna.
Na litość boską, czy ona nie rozumie prostego słowa?
WYBACZ ZA TE GIFY Z ANIME. ISA?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz